Jestem instrumentem

W tym tygodniu przedstawiamy zabawę dzięki, której maluchy poznają własne ciało – nazewnictwo, strukturę oraz jego dźwięczność. Dobrze byłoby ubrać pociechę w krótki rękawek oraz krótkie spodenki jednak nie jest to warunek konieczny.

Dziecko i rodzic siadają naprzeciwko siebie na podłodze. Dorosły mówi dziecku,
że będą bawić się w orkiestrę, sprawdzą czy da się zagrać na własnym ciele. Jeśli się da to trzeba ustalić, która część ciała jest najgłośniejszym, a która najcichszym instrumentem.

Na początek zapytaj dziecko czy da się zagrać na palcach. Zacznijcie uderzać palcem wskazującym jednej ręki o palec wskazujący drugiej ręki. Dla urozmaicenia możecie rytmicznie śpiewać „Bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum tarara, bum tarara bęc.” Zapytaj swoją pociechę czy palce grały głośno czy cicho.

Teraz zagrajcie dłońmi, nie zapomnij przed tym zapytać pociechę, jak sądzi czy da się zagrać na dłoniach czy nie. Zacznijcie klaskać jednocześnie śpiewając. Zapytaj dziecko jak grały jego dłonie, głośno czy cicho. Porównajcie głośność gry dłoni do gry palców.

Te same czynności powtórzcie uderzając dłońmi o uda. Następnie zagracie na brzuchach. Spróbujcie zagrać na plecach. Na sam koniec przejdźcie do twarzy, delikatnie stukając palcami sprawdźcie czy da się zagrać na nosie i na policzkach.

Mamy nadzieję, że zabawa ta zapewni wam mile spędzony czas w rodzinnym gronie.